Gemengde gevoelens

De camino nadert zijn einde. Vandaag zijn we in Pedrouzo, op slechts 20 km van Santiago. Natuurlijk ben ik blij om morgen (hopelijk) de eindstreep te halen en Marcel, Lucas en Fenna na een maand weer te zien. En natuurlijk kijk ik ernaar uit om in een normaal bed te slapen in plaats van een stapelbed, een privé badkamer te hebben, eens wat anders te eten dan het eeuwige pelgrimsmenu en niet om 7 uur op te moeten voor weer nieuwe wandeldag. Maar tegelijkertijd ga ik het enorm missen om onderdeel te zijn van de pelgrimgemeenschap, waar ik een maand toe behoorde. Een bont gezelschap met mensen uit alle hoeken van de wereld, jong en oud, alleen of in een groep allemaal met hun eigen reden om de camino te lopen. Als pelgrim (her)ken je elkaar, groet je elkaar (zoals motorrijders en buschauffeurs) maak je een praatje en sta je voor elkaar klaar. Heerlijk om daar voor even bij te hebben mogen horen.

Met Steve en Robert in Boente Anna en Maaike Bad Torro!